Recensie ‘De regen van Ionah’ (Santiago Pajares)
De hommage aan Le Petit Prince van Saint-Exupéry en De weg van Cormac McCarthy, zoals deze uitgave van Atlas Contact op de omslag aangeeft, is een verhaal, dat ik met zeer veel genoegen heb gelezen. Santiago Pajares, oorspronkelijk computerdeskundige, componeert in zijn vierde roman in alledaagse bewoordingen een moderne fabel, die de lezer meevoert in de wereld van de naïeve, niettemin wijze Ionah. Deze hoofdpersoon moet zijn barre maar veilige thuisbasis in de woestijn verlaten wanneer zijn moeder komt te overlijden. Hij gaat op speurtocht in die eindeloze zandvlakte, waarin hij met zijn moeder heeft geleefd. Zij heeft de wereld nog gekend zoals wij hem kennen. Tot het voor haar verkeerd liep en zij zich aanleerde om te kunnen voortbestaan. Overleven met zaken als vechten, hagedissenvallen plaatsen en een waterput aanleggen. Het zijn levensvoorwaarden die zij haar zoon aanleert. Ook leert zij hem schrijven, met een takje in het zand, en een woordenschat ontwikkelen. Ionah is